Technologische ontwikkeling biosensoren helpt aquacultuur en visserij

Onderwerp
visserij, aquacultuur, sensoren, innovatie, welzijn
Interessant voor
onderzoekers, viskwekers, vissers, beleidsmakers
Hoewel biosensoren al langer worden gebruikt in migratieonderzoek, laat het artikel zien dat hun potentieel veel verder reikt. Door vissen uit te rusten met sensoren kunnen onderzoekers realtime informatie verzamelen over hun fysiologie en gedrag, en deze koppelen aan omgevingsfactoren zoals temperatuur, stroming en vervuiling.
Sensoren die vissen laten spreken
Verschillende soorten sensoren worden ingezet om cruciale data te verzamelen. Zo zijn er akoestische acceleratiesensoren die de versnelling in het zwemgedrag meten, gecombineerd met parameters als temperatuur en druk. Hartslag-acceleratie loggers leveren data die pas na dissectie van de vis beschikbaar komen. Op experimentele schaal worden sensoren toegepast die op de kieuwdeksels worden aangebracht om respiratie te meten, en zelfs sensoren die in de bloedbaan worden ingebracht om glucose- of zuurstofverzadiging te bepalen.
Onderzoek en innovatie bij WUR
Maar hier blijft het niet bij. In 2021 startte Wageningen University & Research (WUR) het innovatieprogramma Innovatieprogramma Next Level Animal Sciences (NLAS) met drie onderzoekslijnen: sensortechnologie, complexe celsystemen en data & modellen. Het artikel ‘Vissen met biosensoren’ licht drie sensor gerelateerde projecten uit dit programma uit:
- De validatie van beschikbare sensoren en het gebruik ervan voor monitoing
- Het testen van ontwikkelde zuurstofsensoren
- Het ontwerpen van een nieuw type sensor
Nieuwe inzichten in visfysiologie
Dit leidde niet alleen tot de ontwikkeling van nieuwe technieken en inzichten op het gebied van sensoren en data, maar ook tot een dieper begrip van visfysiologie. Zo ontdekten onderzoekers tijdens de validatie dat yellowtail kingfish de hoogste hartslagwaarden heeft die ooit bij grote vissen zijn gemeten — tot wel 228 slagen per minuut tijdens intensief zwemmen. Daarnaast bleek dat extra stroming in aquacultuursituaties voor deze vissoort voordelig is voor het welzijn, de gezondheid en de productie. Of zoals het artikel het treffend samenvat: “De vis moet zwemmen.”
